Ambasadorki

Anna

Szczecin (woj. zachodniopomorskie)

Z zawodu nauczycielka języka niemieckiego i angielskiego, doradca zawodowy oraz pedagog resocjalizacyjno-opiekuńczy. Niedawno ukończyła też studia na kierunku zarządzanie oświatą. Z endometriozą walczy od 2015r, choć odkąd tylko pamięta jej miesiączki przypominały istny koszmar. Niestety na co dzień zmaga się również z innymi chorobami autoimmunologicznymi. Mimo to nigdy się nie poddaje, cechuje ją pozytywne nastawienie do życia i świata. Jej zasadą jest „Carpe Diem” i szukanie w każdym dniu choćby najmniejszego powodu do uśmiechu. Powzięła sobie za cel szerzenie świadomości o endometriozie zarówno w jej najbliższym otoczeniu jak również w województwie zachodniopomorskim.

Krysia

Bielsko-Biała (woj. śląskie)

Jestem fizjoterapeutą z 12 letnim doświadczeniem. Obecnie kończę 3 rok Osteopatii w Akademii Osteopatii w Krakowie.
Moja przygoda pracy z pacjentkami z endometriozą zaczęła się 6 lat temu w Warszawie. Miałam to szczęście pracować w szpitalu Medicover i uczyć się od wspaniałego zespołu: dr Paweł Siekierski, Dr Joanna Jacko, dr Joanna Bubak, dr Magda Korniluk, dr Maciej Pliszkiewicz.
Obecnie prowadzę gabinet w Bielsku-Białej pracując zgodnie z najnowszą wiedzą osteopatyczną zdobytą od cenionych osteopatów z Europy.
Chciałam Was zaprosić na wspólne spotkania przy kawie, na którym wspólnie opracujemy plan jak wspomóc świadomość o endo w naszym rejonie.

Agata

Lublin (woj.lubelskie), Warszawa (woj. mazowieckie)

Mówią, że cierpienie uszlachetnia. Ja sądzę, że potrafi nieźle sponiewierać. Wiem jednak również, że nabiera sensu, gdy wynika z niego coś dobrego dla innych, a może i dla nas samych. Nie jestem guru stoicyzmu, choć chciałabym nim być. 🙂
W mojej historii z endometriozą jest sporo tzw. „szczęścia w nieszczęściu”, a przynajmniej tak chcę to postrzegać. Średni czas diagnozy w Polsce to 8-10 lat. U mnie trwało to 20, a to przecież nie 30 lat.
Bardzo zależy mi na tym, aby o endometriozie dowiedziało się jak najwięcej dziewcząt i kobiet w naszym kraju. W ramach swojego wykształcenia naukowo- dydaktycznego oraz kompetencji podejmuję działania w walce z menstruacyjnym tabu i szerzeniem świadomości o endometriozie. Niedawno zaczęłam pisać artykuły
naukowe i przedstawiać referaty m.in. o metaforach stosowanych przez kobiety z endometriozą w opisie swoich dolegliwości, o językowym obrazie bólu i ciała, etc. W
przygotowaniu są również inne projekty.
A wszystko po to, aby przypominać, iż ból miesiączkowy, który ogranicza kobietę, nie jest normalnym stanem! Miesiączka nie musi boleć! A jeśli boli, staje się również
towarzyszką naszych partnerów / partnerek, braci, sióstr, ojców, matek, kolegów, koleżanek. W interesie NAS WSZYSTKICH jest, aby diagnostyka i leczenie
endometriozy były sprawniejsze i nie wykluczały osób ze względu na mniej zasobny portfel.

Anna

Kielce (woj. świętokrzyskie)

Edukatorka. Z wykształcenia magister pedagogiki – nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej oraz administrator publiczny i samorządowy. Obecnie studentka kierunku medycznego. Przez lata związana z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach. Prelegentka i współorganizatorka licznych konferencji o zasięgu międzynarodowym. Autorka publikacji naukowych dotyczących m.in. wartości altruistycznych, zachowań autodestrukcyjnych, sposobów żywienia i aktywności fizycznej dzieci oraz młodzieży w wieku szkolnym, a także interakcji komunikacyjnych i transferu wiedzy. Czterokrotna stypendystka stypendium Rektora za wybitne osiągnięcia w nauce. Członkini m.in. Kieleckiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Histeroskopii czy Polskiego Stowarzyszenia Techników Elektroradiologii.  Społecznik. Ratownik w Jednostce Ochotniczej Straży Pożarnej Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego w Kijach. Organizatorka m.in. koncertu charytatywnego, akcji profilaktyczno-edukacyjnych dla dzieci, a ponadto szkoleń i seminariów dla studentów z zakresu umiejętności ruchowych dzieci, żywienia dzieci i młodzieży, obsługi osób zmagających się z niepełnosprawnością wzrokową. Uczestniczka projektów naukowych. Endo-wojowniczka po przejściach, psia mama Sisi i żona Krzysztofa.

W social mediach jest jako Ania Kwaśniewska, prowadzi również profil yellowribbonofendometriosis.

Maja

Wrocław (woj. dolnośląskie)

„W życiu jest coś więcej do zrobienia, niż tylko zwiększać jego tempo” – Mahatma Gandhi.

Myślę, że właśnie ten cytat zaprowadził mnie do Fundacji Pokonać Endometriozę. 

Jestem endokobietą, zdiagnozowaną w 2007. Choroba nauczyła mnie bycia uważną na swoje potrzeby, z którymi wciąż się oswajam. Na co dzień mieszkam i pracuje we Wrocławiu. Jestem psiarą na maxa. Kocham psy i naturę, szczególnie wędrówki po górach. Amatorsko lubię fotografować oraz bawić się grafiką artystyczną. Uwielbiam kino, książki, piękne miejsca związane ze sztuką i naturą. To wszytko daje mi spokój i ukojenie. Siłę natomiast dają mi relacje z ludźmi a przede wszystkim wspaniałymi kobietami. Dlatego tak dobrze czuję się z endokobietami, które są silne i wytrwałe, otwarte i życzliwe. Jestem ambasadorką Fundacji ponieważ chce pomagać, wspierać i integrować endokobiety.

Za każdą z nas stoi inna historia, łączy je jednak podobny ból i trudne doświadczenia. Dlatego chciałabym aby coraz więcej kobiet i dziewczynek wiedziało jak najszybciej i jak najwięcej o endometrizie.

Najważniejsze jest to abyśmy były Razem, dlatego zapraszam Was do grupy EndoWrocław, utworzonej po to abyśmy łatwiej mogły się integrować oraz wymieniać doświadczeniami.

Magda

Poznań (woj. wielkopolskie)

„Kobieta jest jak księżyc – ma swoje fazy, ale zawsze oświetla ciemność.” –  słowa Elizabeth Gilbert

są mi niezwykle bliskie, odzwierciedlają mój stosunek do życia – akceptuję każdy aspekt mojej kobiecości na różnych etapach mojego życia.  W bardzo trudnych momentach staram się kierować intuicją w połączeniu ze zdrowym rozsądkiem, ponadto dla mnie „szklanka jest zawsze do połowy pełna”😊.

Mam 37 lat. Ukończyłam Politechnikę Poznańską, a obecnie pracuję jako asystentka Zarządu. Kocham zwierzęta dlatego wspieram wiele organizacji, które dbają o los bezdomnych zwierząt. 

Na endometriozę według oceny lekarzy choruję do momentu uzyskania wieku pełnoletności niestety zbyt późna diagnoza, która nastąpiła dopiero wieku 26 lat zasiała duże spustoszenie w moim organizmie i znacząco wpłynęła na jakość mojego życia zarówno w aspekcie fizycznym jak i psychicznym. Przeszłam szereg zabiegów w tym jedną bardzo rozległą operacje. Dzięki wspaniałym lekarzom  i mojej woli  walki żyję i funkcjonuje w komforcie, przede wszystkim bez chronicznego bólu. Filarem jest dla mnie kochająca rodzina, która wspiera mnie w walce z depresją i dzięki której zrozumiałam,  że nie można realizować swoich celów kosztem swojego zdrowia, czasami trzeba zredefiniować cele.W marcu 2023 roku razem z Fundacją Pokonać Endometriozę założyłam grupę na Facebook-u, pod  nazwą EndoPoznań, która zrzesza już 319 osób, co pokazuje jak wiele kobiet zmaga się z tą chorobą. Na grupie wymieniamy się doświadczeniami, wspieramy, organizujemy tzw. „Endo Kawy” oraz warsztaty tematyczne, spotkania ze specjalistami. Moim celem jest  stworzenie w ramach tej społeczności sieci wsparcia dla chorujących kobiet, aby na co dzień czuły,  że mają w pobliżu przyjaciół, którzy udzielą pomocy i wsparcia które w danej chwili będzie najbardziej potrzebne. Podsumowaniem prezentacji mojej sylwetki jest kluczowe hasło Fundacji RAZEM POKONAMY ENDOMETRIOZĘ. Dziękuję, że mogę być jej częścią.

Dominika

Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie)

Siła jest kobietą. Z tą sentencją utożsamiam się w 100%. W pracy fizjoterapeuty uroginekologicznego spotkałam się z wieloma kobietami, które pomimo bólu muszą dalej pracować, zajmować się domem.

Staram się ciągle dokształcać z zakresu kobiecego zdrowia i tą wiedzę przekazywać innym. Uczestniczę w kursach na temat pracy z dnem miednicy oraz prowadzę warsztaty dla kobiet na których uczę jak pracować ze swoim ciałem.

Chciałabym aby nasza grupa EndoGrudziądz była miejscem, gdzie będziemy się razem wspierać i pomagać sobie nawzajem.

Emilia

Zakopane (woj. małopolskie)

,,Kiedy życie rzuca Ci kłody pod nogi, zacznij budować z nich schody. Zajdziesz wysoko’’ – Remigiusz Mróz

Ten cytat towarzyszy mi od dawna, aż po dzień dzisiejszy. Ten cytat sugeruje, że w obliczu trudności i przeciwności życia nie powinniśmy się poddawać, ale raczej wykorzystać te wyzwania jako możliwość rozwoju i wzrostu. Zamiast być zatrzymanym przez przeszkody, powinniśmy je przekształcić w możliwość pójścia dalej. Budowanie schodów z kłód może być trudne i wymagać wysiłku, ale pozwala nam sięgać coraz wyżej i osiągać nasze cele pomimo trudności. To zachęta do wytrwałości, kreatywności i optymizmu w obliczu życiowych trudności.

Zostałam zdiagnozowana w wieku 25 lat, choroba odebrała mi przyjemność ze zwykłego spaceru, ponieważ i on wiązał się z ogromnym bólem. Jednak z tych kłód zaczęłam budować schody, dostałam diagnozę, wsparcie i leczenie.

W moim rejonie trudno było z kimkolwiek porozmawiać o endometriozie czy adenomiozie.  Kobiety chorujące doskonale się rozumieją, a więc z nimi czuje się najlepiej i najpewniej. Jestem ambasadorką fundacji, ponieważ chcę nieść wsparcie oraz dobro. Chcę również, aby informacje o chorobie jaką jest endometrioza się rozpowszechniały. Chcę być oparciem dla kobiet, które nie radzą sobie w budowaniu tych schodów.